Blisko 60-cioosobowa grupa ochotników działaj±cych przy Centrum Wolontariatu w Lublinie od 2001 roku ł±czy swoje siły by pomagać uchodĽcom w ramach programu „Pomocy UchodĽcom”.
W lubelskim O¶rodku dla Cudzoziemców, każdego dnia daj± nadzieję, pokazuj± czym jest polska solidarno¶ć i ludzka go¶cinno¶ć. Buduj± ¶wiat przyjazny człowiekowi, który szuka azylu, bezpiecznego miejsca i schronienia. Wolontariusze ofiaruj± swój entuzjazm, pomysły, czas… W zamian otrzymuj± co¶ wyj±tkowego – prawdziw± rado¶ć z pracy na rzecz drugiego człowieka. Wolontariusze pracuj± w grupach, co sprawia, że nabieraj± umiejętno¶ci pracy w zespole, ucz± się współodpowiedzialno¶ci za siebie i innych, a w chwilach kryzysu s± dla siebie wsparciem.
W piknikowo-majówkowym nastroju upłynęło sobotnie spotkanie Partnerstwa Rodzin w D±browicy. Przy dĽwiękach bałałajki i gitary w powietrze (obok ogniskowego dymu) płynęły czeczeńskie pie¶ni i polskie szanty. Grupa nowych wolontariuszy, która uczestniczyła w spotkaniu partnerstwa, mogła po raz pierwszy zachwycić się lezgink±. Polskie i czeczeńskie mamy, podjadaj±c piknikowe przysmaki, dogl±dały na przemian dzieci, które baraszkowały na trawie i splatały wianki.
Ponieważ ostatnie spotkanie grupy po¶więcone było polskim ¶więtom, m.in. odbyły się warsztaty zdobienia pisanek, tym razem przyszedł czas na opowie¶ci o ¶więtach czeczeńskich. Polacy mogli obejrzeć kobiecy strój i akcesoria do modlitwy, i dowiedzieć się, jaki jest rytm ¶więtowania muzułmańskiego. Ale najważniejszym punktem spotkania były rozmowy w luĽnej, przyjacielskiej atmosferze, ¶wiadcz±ce o tym, że uczestnicy projektu rzeczywi¶cie stali się dla siebie partnerami.
Działanie zostało zorganizowane przez Centrum Wolontariatu w ramach projektu „Razem – model wolontariatu na rzecz integracji uchodĽców” współfinansowanego ze ¶rodków Europejskiego Funduszu na rzecz UchodĽców, budżetu państwa i ¶rodków własnych Centrum Wolontariatu.
W piknikowo-majówkowym nastroju upłynęło sobotnie spotkanie Partnerstwa Rodzin w D±browicy. Przy dĽwiękach bałałajki i gitary w powietrze (obok ogniskowego dymu) płynęły czeczeńskie pie¶ni i polskie szanty. Grupa nowych wolontariuszy, która uczestniczyła w spotkaniu partnerstwa, mogła po raz pierwszy zachwycić się lezgink±. Polskie i czeczeńskie mamy, podjadaj±c piknikowe przysmaki, dogl±dały na przemian dzieci, które baraszkowały na trawie i splatały wianki.
